١. كار تیمی اصیل و واقعی در بیشتر سازمان ها همچنان گریز پا و دست نیافتنی است.

٢. سازمان ها به این علت در كار تیمی شكست می خورند كه ناآگاهانه در پنج دام طبیعی اما خطرناك می غلتند.

دام هایی كه پنج آفت یا آسیب كار تیمی خوانده می شوند: این آفت ها به یكدیگر چسبید ه اند و نمی توان آنها را از یكدیگر جدا كرد. هر یك از این آفت ها می توانند سبب ناكامی كار تیمی شوند.

نگاهی به هر یك از این آفت ها و مدلی كه از تركیب آنها پدید می آید میتواند موضوع را روشن تر كند.

١. آفت نخست بی اعتمادی اعضای تیم به یكدیگر است . ریشه این آفت بی میلی اعضای تیم به آسیب پذیر شدن در میان جمع است . کسانیکه  ضعف ها و خطاهای خود را پنهان می كنند، زمینه بروز اعتماد را نابود می كنند.

٢. قصور در ایجاد اعتماد زیا ن بار است زیر ا زمینه ساز آفت دیگری است كه آن را ترس از برخورد می نامیم.

در تیم هایی كه بی اعتمادی حاكم باشد، امكان برخورد صادقانه آرا و عقاید از بین می رود و جای آن ر ا بحث های لفافه دار و اظهارنظرهای جانب دارانه می گیرد.

٣. نبود برخوردهای سالم زمینه ساز مشكل دیگری می شود كه نبود تعهد نام دارد . اگر افراد نتوانند در جریان بحث های باز و پرشور، نظرهای خود را بگویند، هیچگاه و یا دست كم به ندرت خود را به تصمیم هایی كه گرفته می شود پایبند می دانند؛ هر چند در نشستها و در حضور دیگران تظاهر به پذیرش آن تصمیم ها كنند.

٤.  نبود تعهد و مشاركت واقعی، اعضای تیم استعداد پرهیز از مسئولیت پذیری و جوابگو شدن را در خود تقویت می كنند .

.

٥. كوتاهی در مسئولیت خواستن از یكدیگر،

بی توجهی به هدف و نتیجه كار هنگامی پدید می آید كه اعضای تیم نیازهای فردی )مثل مقام و منیت، پیشرفت شغلی، یا نیاز به تأیید و ستایش( یا حتی نیازهای قسمت هایشان را بر هد ف ها و نصا ب های تیمی، برتر بدانند . بنابراین درست مثل وقتی كه حلقه ای از یك رشته زنجیر بریده می شود، اگر بگذاریم حتی یك نقص در كار تیمی پیدا شود، تمام كار تیمی آسیب می بیند. برای شناخت این مدل راه دیگری هم وجود دارد و آن رویكرد مخالف(رویكرد ایجابی ) است .

 یعنی ببینیم اعضای تیمهای یكدست چه میكنند.

١. به یكدیگر اعتماد می كنند.

٢. درگیر بحثهای آزاد و برخورد آرا و عقاید می شوند.

٣. به تصمیم ها و برنامه ها متعهد می شوند.

٤. برای ثمر بخش كردن و اجرای آن تصمیم ها و برنامه ها از یكدیگر مسئولیت می خواهند.

٥. همه فكر و ذكر آنها رسیدن به هدف های جمعی است.

این مسائل به نظر ساده می رسد اما راه رسیدن به انجام آن بسیار دشوار و طاقت فرساست.

اعضای تیمهای بی اعتماد…

• ضعف ها و لغزش های خود را از یكدیگر پنهان می كنند.

• از كمك خواستن یا دادن بازخوردهای سودمند اكراه دارند.

• از یاری دادن به حوزه های بیرون از مسئولیت خود اكراه دارند.

• بدون تلاش برای شناخت درست مقصود و استعداد دیگران عجولانه قضاوت می كنند.

• از شناخت مهارت ها و تجربه های یكدیگر و بهره برداری از آنها غفلت می كنند.

• برای هدایت رفتارهای خود وقت و انرژی تلف می كنند.

• كینه و حسد می ورزند.

• از شكست می ترسند و برای پرهیز از گردهمایی بهانه می تراشند.

اعضای تیم های اهل اعتماد:

• ضعف ها و لغزش ها را می پذیرند.

• یاری می جویند.

• درباره حوزه مسئولیت خود از این و آن می پرسند و بازخورد می طلبند.

• پیش از رسیدن به قضاو ت نهایی برای خود و دیگران حق تردید قائل می شوند.

• در دادن بازخورد و یاری رساندن به دیگران خطرپذیر هستند.

• مهارت ها و تجربه های یكدیگر را ارج می گذارند و از آنها بهره می برند.

• به جای سیاست بازی، وقت و انرژی خود را صرف كارهای مهم می كنند.

• بدون دودلی و اكراه پوزش می خواهند و پوزش می پذیرند.

• به نشست ها و دیگر فرصت ها برای “گروهی كاركردن” دل می بندند.

اعضای تیم های بیمناك از خود... (ترس از برخورد):

• نشست های كسل كننده دارند.

• حال و هوایی درست می كنند كه به درد سیاست بازی و حمله های شخصی می خورد.

• از طرح مباحث مناقشه انگیز كه شرط موفقیت تیم است طفره می روند.

• از كشف همه نظرها و دیدگاه های اعضای تیم قاصرند.

• با ادا درآوردن و سعی در جلوگیری از برخوردهای احتمالی بین افراد، وقت و انرژی خود را هدر می دهند.

اعضای تیم های مشتاقِ بگومگو.... بدون ترس از برخورد:

• نشست های زنده و پرنشاط دارند.

• آرا و افكار همه اعضای تیم را كشف می كنند.

• مشكلات واقعی را به فوریت حل می كنند.

• سیاست بازی را به كمترین حد می رسانند.

• از طرح مسائل پیچیده و دشوار طفره نمی روند و آنها را آشكار كر د . دربار ه آنها به بحث می پردازند.

اعضای تیم های گریزان از تعهد.... نبود تعهد:

• در تشخیص جهت حركت و تعیین اولویت ها باعث ابهام و سردرگمی می شوند.

• به سبب كندوكاو بیش از حد و تأخیرهای نالازم، فرصت ها را یكی پس از دیگری از دست می دهند.

• تخم ترس از شكست و بی اعتمادی به خویشتن را می كارند.که پیامهای روانی در مسیر ایجاد می کند.

• بارها و بارها بحثها و تصمیم ها را تكرار می كنند.دور بیهوده و باطل به همراه دارند

• فكر و خیال و توهم را در بین اعضای تیم دامن می زنند.

اعضای تیمهای متعهد:

• جهت حركت و اولویت ها را روشن و شفاف می كنند.

• همه اعضا را در راستای هد فهای مشترك بسیج می كنند.

• مهارت پندآموزی از لغزش ها را تقویت می كنند.

• بدون دودلی به جلو حركت می كنند.